Het VN-verdrag is in het leven geroepen om ervoor te zorgen dat iedereen overal mee kan doen in onze samenleving.
Helaas is er nog steeds sprake van uitsluiting van personen/groepen. En is er op allerlei terreinen sprake van ongelijke behandeling. Iemand kan bijvoorbeeld door haar/zijn beperking niet reizen met het openbaar vervoer en daardoor niet bij de opleiding van haar/zijn keuze komen.
We willen graag dat Nederland toegankelijk en inclusief wordt voor iedereen, ongeacht leeftijd, culturele achtergrond, gender, inkomen, talenten en beperkingen.
Wat is een inclusie agenda?
Alle gemeenten hebben de taak een plan van aanpak of een beleidsstuk op te stellen, waarin ze duidelijk maken op welke manier ze het VN-verdrag uit gaan voeren.
In dit plan staat een duidelijke omschrijving van de doelen, de verbeterpunten, de speerpunten en de actiepunten. Ook wordt aangegeven binnen welke termijn dit gaat gebeuren. In het plan moeten de onderwerpen onderwijs, werk, inkomen, vervoer, wonen en leven een plek krijgen.
Het is belangrijk dat het plan samen met inwoners met een beperking, ervaringsdeskundigen en/of belangenbehartigers wordt opgesteld. Zij mogen meepraten over wat beter kan.
De campagne die hiervoor gevoerd wordt, luidt dan ook: Niets over ons zonder ons.
Om het VN-verdrag zo goed mogelijk toe te kunnen passen in de gemeente Eersel, zijn beleidsambtenaren, tezamen met het PMB Eersel (Platform voor Mensen met een Beperking gemeente Eersel) en de ASD (Adviesraad Sociaal Domein Eersel), aan de slag gegaan om een inclusie agenda op te stellen. De titel hiervan luidt “Waarom moeilijk doen als het samen kan!”. Link naar “inclusie agenda” (pdf document). Zie ook onder Meer informatie – onderwerpen.
Vind jij dat jouw dorp of stad wel wat toegankelijker zou kunnen worden? Baal jij ervan als je weer eens ergens niet in kunt met je rolstoel? Of is de website van jouw gemeente niet goed toegankelijk? Doe dan mee aan deze e-learning training. In deze training leer je alles over het VN-verdrag Handicap en wat jij als persoon met een beperking of chronische aandoening kunt hebben aan dit verdrag. Ontdek hoe jij in jouw gemeente op kunt komen voor je belangen.
In vier video’s leggen we uit wat het VN-verdrag Handicap inhoudt, hoe gemeentes aan inclusie werken en hoe jij als ervaringsdeskundige daarbij betrokken kunt zijn.
De e-learning bestaat uit de volgende vier modules:
Je kunt de modules bekijken op het moment dat het jou uitkomt. Bij elke video hebben we verdiepingsvragen gemaakt en extra achtergrondinformatie om nog meer over het VN-verdrag te leren. Van elke video’s staan twee versies online: een versie zonder tolk Nederlandse Gebarentaal en een versie met tolk Nederlandse Gebarentaal. Bij alle video’s kun je de ondertiteling aan- of uitzetten.
Doe je mee? Ontdek hoe je zelf aan de slag kunt met het VN verdrag! Heb je vragen over deze e-learning, mail naar vnproject@iederin.nl
Link naar introductie E-learning
mei 2022
De gemeente Eersel heeft sinds 2019 een Inclusie Agenda. Iedere paar jaar worden ambtenaren, raad en college uitgedaagd om extra aandacht te geven aan dit onderwerp.
Dit jaar was dat middels twee masterclasses voor ambtenaren en een workshop voor de gemeenteraad, commissieleden en burgemeester en wethouders.
Deze werden georganiseerd door onze eigen Inclusiewerkgroep, bestaande uit eigen ambtenaren, Adviesraad Sociaal Domein en Platform voor Mensen met een Beperking gemeente Eersel. Inclusionlab heeft de masterclasses uitgevoerd (masterclass is een workshop gegeven door een expert).
Inclusie gaat over ons allemaal. Ongeacht leeftijd, uiterlijk, beperkingen of talenten, taal, huidskleur, seksuele voorkeur, genderidentificatie enzovoort.
Iedereen heeft het recht deel te nemen aan onze maatschappij. Helaas is deze maatschappij niet voor iedereen toegankelijk om wat voor reden dan ook.
Iemand ervaart uitgesloten te worden van werk, school, vrije tijd, gezondheid. In de gemeente Eersel vinden we het belangrijk dat we ons hiervan bewust worden en actief aan de slag gaan om iedereen op gelijkwaardige voet mee te laten doen.
Als gemeente Eersel hebben we inclusie al goed op de agenda, maar er is ook nog veel te gebeuren. De masterclasses en workshops werden enthousiast ontvangen en men is actief aan de slag gegaan met actiepunten, bewustwording van eigen beleidsvraagstukken.
De inclusieve lunch en borrel hebben gezorgd voor hilariteit en tegelijk een serieus inzicht in wat het inhoud om (voor slechts een half uurtje) een fysieke beperking te hebben. Het veranderen van perspectief heeft mensen aan het denken gezet.
Zowel de gemeenteraad als ambtenaren zijn aan de slag gegaan met vragen over onder andere inclusieve evenementen, bouwen van community’s in wijken en dorpen en digitale informatie.
Alle uitkomsten worden verwerkt in de quickscan (een snel onderzoek op hoofdlijnen) en deze wordt gedeeld met alle deelnemers om weer tot volgende stappen te komen.
Iedereen hartelijk dank voor deelname en harde werk.
De Inclusiewerkgroep gemeente Eersel
Maart 2023
Het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking geldt ook in Nederland. Wat verandert er nu in Nederland? De nieuwe website Gewoon Gelijk legt het uit.
Het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking of chronische ziekte geldt sinds juli 2016 ook in Nederland. Veel mensen vragen zich af: wat betekent dat nou voor mij? Wat verandert er nu in Nederland?
De website Gewoon Gelijk geeft uitleg over de drie belangrijkste veranderingen als gevolg van de ratificatie van het VN-verdrag. Die veranderingen zijn:
Vrijwel iedereen in Nederland krijgt te maken met deze veranderingen: ondernemers, leveranciers, dienstverleners, bedrijven, werkgevers, scholen, etc. Maar ook beleidsmakers, belangenbehartigers en natuurlijk mensen met een beperking zelf. De website Gewoon Gelijk geeft voor al deze groepen informatie.
De Wet Gelijke Behandeling op grond van handicap of chronische ziekte is uitgebreid. De wet gold al voor onderwijs, werk, vervoer en wonen. Na de ratificatie is de wet uitgebreid met ‘goederen en diensten’. Dat betekent dat de wet nu ook geldt voor winkels, restaurants, theaters, sportverenigingen, leveranciers etc.
Link naar YouTube filmpje Gewoon Gelijk
Meer weten? Ga naar www.gewoongelijk.nl
Mensen met een lichamelijke beperking participeren minder in het publieke leven, dan mensen zonder lichamelijke beperking. Ze ervaren ook minder mogelijkheden om hun leven in te richten zoals zij dat zelf willen. Van een samenleving waaraan iedereen ‘op voet van gelijkheid’ kan deelnemen, is dan ook nog geen sprake, terwijl Nederland zich hier met de ratificatie van het VN-verdrag Handicap in 2016 wel aan committeerde. Dit blijkt uit de publicatie Lang niet toegankelijk: Ervaringen van Nederlanders met een lichamelijke beperking als spiegel van de samenleving van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP).
De oorzaken liggen niet alleen in de fysieke toegankelijkheid van publieke plekken, maar ook in vooroordelen en de manier waarop mensen behandeld worden. Verder spelen hulpmiddelen en financiële middelen een belangrijke rol. Hier ligt niet alleen een taak voor de (lokale) overheid en publieke organisaties, maar ook voor bedrijfsleven, verenigingen en de samenleving als geheel.
Terwijl supermarkten, overheidsgebouwen en online plekken vaak praktisch goed toegankelijk zijn, zijn sportclubs, horecagelegenheden en kleinere winkels dat vaak niet, onder andere doordat ze te krap zijn en weinig gericht op toegankelijkheid. Ook de openbare ruimte is niet goed toegankelijk omdat wisselende obstakels zorgen voor onvoorspelbaarheid en (een gevoel van) onveiligheid. Vooral in binnensteden zijn stoepen en pleinen moeilijk begaanbaar door historische bestrating en drukte. Naast fysieke barrières, zijn ook mensen van cruciale betekenis voor toegankelijke plekken.
Vooral in de openbare ruimte of horecagelegenheden worden mensen met een lichamelijke beperking regelmatig onprettig behandeld. Dit kan gaan om starende blikken, ongeduld, respectloze opmerkingen of vragen en zelfs schelden. Deze vormen van uitsluiting lijken vaak onbedoeld en voort te komen uit vooroordelen en ongemak. Ook van medewerkers, bijvoorbeeld van winkels, theaters en sportscholen, is de bejegening niet altijd plezierig of correct. Geïnterviewden geven aan dat ze genegeerd worden, neerbuigend worden toegesproken of weinig bereidheid ervaren tot het doen van aanpassingen. Hier speelt weinig bewustzijn van het recht op gelijkwaardige deelname een rol.
Op het oog kleine hindernissen hebben vaak grote sociale gevolgen bij het bezoek aan plekken. Het beperkte aantal rolstoelplaatsen in theaters bijvoorbeeld, betekent niet alleen vroeg boeken, maar vaak ook dat bezoekers niet bij hun gezelschap kunnen zitten. Bovendien betekent slechte toegankelijkheid dat de beperking meer opvalt en dat mensen afhankelijk zijn van anderen voor hulp, wat de persoon met de beperking in een ongelijkwaardige positie brengt. Als gevolg van ontoegankelijkheid verrichten mensen met een lichamelijke beperking veel extra werk, om activiteiten voor te bereiden en te ondernemen. Ook verrichten ze veel emotioneel werk. Het wegnemen van vooroordelen, incasseren van uitsluiting en het opkomen voor jezelf kost energie en gaat gepaard met gevoelens van frustratie en ongelijkwaardigheid.
Sinds het VN-verdrag Handicap van kracht werd, kwam er meer aandacht voor toegankelijkheid en werden ervaringsdeskundigen vaker betrokken. Of de toegankelijkheid van het publieke leven hierdoor verbeterde valt nog niet te zeggen. Daadwerkelijke verbeteringen in toegankelijkheid stranden echter nog vaak. Hierbij speelt mee dat het beleid vrijblijvend is en dat goed zicht op concrete aspecten van toegankelijkheid ontbreekt. Ook zijn er ontwikkelingen die negatief kunnen uitpakken, zoals het autoluw maken van binnensteden en de opkomst van deelscooters.
Gelijkwaardige deelname is daarbij niet alleen afhankelijk bij de toegankelijkheid van publieke plekken. Veel deelnemers hebben weinig financiële middelen, omdat zij weinig inkomsten hebben en extra kosten maken. Ook het lang wachten op, of niet verkrijgen van passende hulp- en vervoersmiddelen vormen belemmeringen. Het contact met uitvoeringsorganisaties bij het aanvragen van hulpmiddelen, aanpassingen en uitkeringen, ervaren geïnterviewden als zeer moeizaam.
(Bron: SCP) 8 juni 2021
In steeds meer woonwijken wordt de openbare ruimte door gemeenten en bewoners vergroend met geveltuinen en bloemperken. Dat staat vrolijk, is goed voor de luchtkwaliteit en de biodiversiteit. Maar bij deze nieuwe voorzieningen is ook aandacht nodig om toegankelijkheid voor mensen met een beperking te waarborgen.
Het gaat met name om de vrije doorgang die door overhangend groen geblokkeerd kan worden.
De gemeente houdt bij de aanleg rekening met de vereiste doorgang voor de rolstoel en de rollator, maar wanneer planten en vooral heesters dicht op de trottoirrand staan, groeien zij langzaam over het trottoir. We zien dat veel trottoirs, na verloop van tijd, niet meer toegankelijk zijn.
Eén lavendelplant of een roos kan meer dan 1 m breed worden, een ligusterhaag kan meer dan 1,5 m breed worden. Het is belangrijk om bij het aanplanten al rekening te houden met de toekomstige breedte van de planten.
Groen & Handicap pleit ervoor dat gemeenten én bewoners zich meer bewust worden dat het trottoir, dat voor voetgangers is aangebracht, bruikbaar blijft als voetpad!
Kenniscentrum Groen & Handicap adviseert gemeenten om gebruik te maken van de criteria die zijn opgenomen in de brochure ‘Voetpaden voor iedereen’. Hierin is de eis opgenomen dat voetgangers het recht hebben om alle voor publiek bestemde locaties te bereiken via logische, veilige en toegankelijke looproutes. Daarbij wordt uitgegaan van minimale eisen die de looproute geschikt maken voor mensen met een stok, rollator, rolstoel, scootmobiel en voor mensen met een visuele beperking.
Een ander uitgangspunt is dat mensen de toegankelijke route moeten zien/vinden/herkennen.
Op 11 september heeft het kabinet na een jarenlang voorbereidingstraject de Nationale Omgevingsvisie (NOVI) gepubliceerd. Aanvankelijk was er geen aandacht voor de toegankelijkheid van de leefomgeving voor mensen met een beperking. Maar door aanhoudende lobby van Ieder(in) heeft toegankelijkheid in de definitieve NOVI een plaats gekregen. Het ‘waarborgen van een goede toegankelijkheid van de leefomgeving’ is opgenomen in de lijst met nationale belangen.
De Nationale Omgevingsvisie is een visie voor de langere termijn, die beschrijft hoe Nederland omgaat met de kwaliteit van de fysieke leefomgeving. Dat gaat over belangrijke ontwikkelingen zoals klimaatverandering, energievoorziening, duurzame landbouw etc. Ieder(in) heeft keer op keer aangegeven dat toegankelijkheid van de leefomgeving een thema moet zijn in de Nationale Omgevingsvisie. De Omgevingsvisie is er immers voor àlle inwoners en moet ook bijdragen aan een toegankelijker Nederland. In 2018 deed minister Ollongren na vragen vanuit de Tweede Kamer de toezegging dat toegankelijkheid een plek zou krijgen in de NOVI. En in de volgende conceptversie werd toegankelijkheid inderdaad benoemd.
Goede toegankelijkheid van gebouwen en de openbare ruimte wordt nu dus in de NOVI door het kabinet benoemd als zaak van nationaal belang, met daarbij een verwijzing naar het VN-verdrag Handicap. Dat is volgens Ieder(in) een mooi resultaat, maar wat betekent dat in de praktijk?
Naast de Nationale Omgevingsvisie heeft het kabinet een uitvoeringsagenda. Bij twee belangrijke programma’s uit die agenda, namelijk ‘Gezonde leefomgeving’ en ‘Verstedelijking en wonen’ moet het nationale belang ‘toegankelijkheid’ een rol spelen. Ieder(in) zet zich ervoor in dat dit ook daadwerkelijk gaat gebeuren. Daarnaast hoopt Ieder(in) dat de NOVI ook inspiratie biedt voor gemeenten die bezig zijn met het opstellen van hun lokale omgevingsvisie, want ook die moeten volgens Ieder(in) inclusief zijn.
Link naar Definitieve Nationale Omgevingsvisie (pdf document)
Vaker dan je denkt worden mensen met een beperking buitengesloten van alledaagse zaken, meestal onbedoeld of onbewust. Dat komt doordat we in Nederland gewend zijn onze samenleving in te richten op basis van hoe de meeste mensen zijn – en iedereen die niet is zoals de meeste mensen moet zich zoveel mogelijk aanpassen. Dat kan en moet anders. En dat begint met kijken vanuit een ander perspectief.
Om hier meer bewustwording over te creëren is in samenwerking met Mari Sanders (filmregisseur van o.a. De Rolstoel Roadmovie en 80% ongeschikt) een video gemaakt die uitlegt wat het verschil is tussen het medisch model en het sociaal model. Tijdens ons webinar op 13 december zijn we hierover ook in gesprek gegaan met Jacqueline Kool (schrijver, adviseur en onderzoeker op gebied van Disability Studies en leven met handicap) en Andries Hiskes (Docent en onderzoeker – Haagse Hogeschool).
Beschikbare materialen
Videoclip ‘Het sociaal en medisch model’ met Mari Sanders (youtube)
Teaser ‘Het sociaal en medisch model’ met Mari Sanders (youtube)
Webinar ‘Het sociaal en medisch model’ met Jacqueline Kool en Andries Hiskes (youtube)
Uitgebreid artikel ‘Het sociaal en medisch model’ van Andries Hiskes (PDF)
Praatplaat ‘Het sociaal en medisch model’ (PDF)
Heb jij vragen over het sociaal model of heb je tips die ons kunnen helpen om het verhaal verder onder de aandacht te brengen bij beleidsmakers of ervaringsdeskundigen. Laat het ons weten via vnproject@iederin.nl.
Februari 2020
Om het VN-verdrag zo goed mogelijk toe te kunnen passen in de gemeente Eersel, zijn beleidsambtenaren, tezamen met het PMB Eersel (Platform voor Mensen met een Beperking gemeente Eersel) en de ASD (Adviesraad Sociaal Domein Eersel), aan de slag gegaan om een inclusie agenda op te stellen. De titel hiervan luidt “Waarom moeilijk doen als het samen kan!”.
De inclusie agenda van de gemeente Eersel heeft als speerpunten:
Het in de praktijk brengen van deze inclusie agenda zal niet zonder slag of stoot gaan en zal geleidelijk aan plaatsvinden. Een grote uitdaging, want de ervaring leert dat elke beperking vaak een andere oplossing vraagt. Het is vooral belangrijk om alle neuzen dezelfde richting in te krijgen en open te staan voor anderen!
Inclusie agenda
= iedereen doet mee
= niemand wordt buitengesloten
= rekening houden met de verschillende omstandigheden waarin mensen zitten en met mogelijke beperkingen waar ze mee te maken hebben
= denk in mogelijkheden en zie beperkingen niet als belemmeringen.
Meer informatie over de inclusie agenda van de gemeente Eersel zie www.eersel.nl/inclusie-agenda
Riny Castelijns
06-53362568
info@pmbeersel.nl
© PMB Eersel Alle rechten voorbehouden. Ondersteund door Reclamestudio Digi-Z.