Er zijn nog steeds te veel Nederlanders die de deur niet uit durven, uit angst geen toilet te vinden. Of worden gedwongen tot wildplassen. Of simpelweg in gênante situaties terecht komen.
Gemiddeld moet iedere Nederlander een openbaar toilet delen met 2.500 anderen. Dat kan en moet anders.
Het gebrek aan goede toegankelijke toiletvoorzieningen in Nederland zorgt voor angst bij patiënten (met bijvoorbeeld spijsverteringsklachten, stoma, incontinentie, etc.) voor gênante situaties en spanning om op pad te gaan. Met soms zelfs eenzaamheid tot gevolg. Maar uiteindelijk heeft iedere Nederlander af en toe een toilet nodig.
Meer toiletten zorgen voor meer bewegingsvrijheid en minder eenzaamheid voor iedereen. Mensen met een spijsverteringsziekte, blaaspatiënten, ouderen, vrouwen en kinderen moeten vaker dan gemiddeld naar het toilet.
Een kwart van de mensen met een spijsverteringsziekte blijft regelmatig thuis uit angst om geen toilet te vinden. Van alle toiletten is slechts één op de drie toegankelijk voor gehandicapten, voor hen is op stap gaan dus nog lastiger.
Al met al heeft iedere Nederlander behoefte aan meer openbare toiletten; we hebben immers allemaal wel eens hoge nood. Of je nu patiënt bent of niet. Zo zorgen meer toiletten voor een écht gastvrije stad, dorp of natuurgebied. En zal de overlast door wildplassen en –poepen drastisch verminderen.
